Voorjaar en zomer 1986
De gemeente is dit voorjaar druk met de verkiezingen voor de gemeenteraad en over het te maken arboretum is het al heel lang muisstil. Net na de verkiezingen voor de nieuwe raad, het zal begin april geweest zijn dat ik werd benaderd door burgemeester Mangelmans. Ik was bij de verkiezingen van 19 maart na twaalf jaar niet meer verkiesbaar en had net afscheid genomen als gemeenteraadslid. Hij vertelde mij dat er nog geen plan voor een arboretum was en dat de gemeente niet in staat was zo'n plan te maken en evenmin te realiseren. Verder vertelde hij mij dat er twee mensen van het Natuur – en Volkenkundig Museum zich bij hem hadden gemeld die in en voor het arboretum wel wilde werken, maar niet de drijvende kracht wilde zijn. Tenslotte kwam het hoge woord er uit en vroeg hij mij of ik mijn schouders onder het project wilde zetten en met vrijwilligers het Arboretum Oudenbosch wilde realiseren. Hij had mij bij een toevallige ontmoeting op Terschelling leren kennen als vogelaar. Mijn hieruit blijkende belangstelling voor de natuur gaf voor hem de doorslag voor dit project de juiste man gevonden. Zijn argument was ook: “Je bent nu gestopt als gemeenteraadslid en eveneens als portefeuillehouder Economische zaken van het Streekgewest en loopt het risico in een zwart gat te vallen”. De vraag kwam voor mij als totale verrassing en bovendien was ik net in onderhandelingen over een nieuwe baan. Ik vroeg dan ook om enige bedenktijd. Het zal medio juni zijn geweest dat ik de burgemeester heb laten weten dat ik de uitdaging aanging. Samen met Jacques Hopstaken en Hans Tak werd nagedacht over de samenstelling van een groep mensen om dit project een kans van slagen te geven. In de maanden juli t/m september benaderde ik met succes een aantal mensen voor het project en soms melde zich spontaan iemand die van het project had gehoord. Zo ook Antoon van Rooijen, Tuin – en landschapsarchitect die mij in de trein over het project had horen vertellen. Begin september was de groep pioniers compleet: Jacques Hopstaken, Hans Tak, Anton Douw, Monique Elens, die al na een paar maanden afhaakte en werd opgevolgd door Anneke Douw, Anton van Rooijen, Jos Rubbens, broeder Theofaan Nederhoorn, Arno Legius, Adrie Konings, en Bert Gremmer. Ik sprak vaak al schertsend over “De Gideonsbende”. Als eerste stap werd contact gezocht met de boomkwekers met de vraag of zij nog steeds mee wilden doen en hun planten beschikbaar wilde stellen. Dat bleek niet eenvoudig want de boomkwekers waren zeer teleurgesteld in de gemeente en sommige kwekers hadden geen vertrouwen in de pioniersgroep en het project als vrijwilligersorganisatie. Half oktober wilden wij als pioniersgroep aan de hand van het eerste ontwerpplan van Antoon van Rooijen beslissen of wij al dan niet door zouden zetten. Op zaterdag voorafgaand aan onze geplande vergadering op maandag verscheen in het Brabants Nieuwsblad een uitgebreid artikel met foto waarin enkele boomkwekers niets ontziend het project bekritiseerden. Gelukkig bleef een groep andere kwekers ons trouw met het gevolg dat wij op die bewuste maandag het besluit namen om de uitdaging aan te gaan en het plan voor een arboretum in Oudenbosch uit te gaan voeren. Ik herinner mij dat de groep erg enthousiast was maar ook doordrongen was van het feit dat het project een megaklus zou worden. “De gemeente met al zijn kennis en menskracht had er zijn tanden op stuk gebeten”.
Lees verder: Aan de slag
