De reconstructie van de vijver
Gedurende de winter van 1987/1988 werd fase drie uit het plan ter hand genomen: het gebied aan weerszijde van de Kastanjelaan. Hier was in het plan de de Aziatische collectie voorzien. Een jaar later stond de reconstructie van de vijver op het programma, het meest ingewikkelde deel van de inrichting van het arboretum. De reconstructie van de vijver was de meest complexe operatie. De vijver moest eerst droog gepompt worden en de achter gebleven vissen moesten zorgvuldig worden overgebracht naar de naastgelegen Bansloot. Voor deze laatste klus kregen wij hulp van een tiental kinderen, die niet bang waren van de modder. Verder kreeg de vijver een geheel nieuwe beschoeiing. Het werk aan de vijver was het ideale moment over de Bansloot een eventuele brug te plaatsen. Die was nodig omdat er in het gebied geen oost/west verbinding was en de Bansloot voor een dergelijke verbinding een obstakel vormde.Door Jan Bedaf samen met zoon Alwin en een vriend werd hiervoor in de loop van 1988 en begin 1989 een ronde brug gemaakt, die op een zaterdag op spectaculaire wijze door een dragline van Wagemakers dwars door de vijver op zijn plaats werd gezet. De brug functioneert na 29 jaar nog steeds tot volle tevredenheid en is een onmisbare schakel in een van de oost/west – verbindingen.
Aan de westzijde van de vijver was in het plan een beukenhaag voorzien met een viertal nissen met banken. Voor die banken werd de medewerking van de plaatselijke LTS gevraagd en van directeur Pijnenburg gekregen mits timmerleraar van Loon het werk voor zijn rekening kon en wilde nemen en wij de kosten van het materiaal zouden bekostigen. In het schooljaar 1988/1989 maakten de examenleerlingen van die school vier zitbanken van de in totaal geplande 18 banken, naar het ontwerp van Antoon van Rooijen. Na oplevering van de gereconstrueerde vijver werden na het examen de vier banken in de Noors rode kleur opgeleverd en door de leerlingen geplaatst.
Lees verder: Na alle voorspoed in de voorgaande jaren begint 1990 dramatisch